Realiteitscheck

Terugkijkend op het afgelopen jaar 2024 was er veel om trots op te zijn als vereniging: we hebben ons Lustrum van 120 jaar bestaan gevierd met een vlootschouw en een boottocht met lekker eten en dansen. We hebben cursussen gevolgd om de instructie-vaardigheden en roeitechniek te verbeteren en onze taal te verrijken om elkaar te vertellen hoe je het fijnst kunt roeien: body-swing??

We hebben geleerd hoe je reanimeert (cursusavond met poppen) en hoe je moet voorkòmen dat je gereanimeerd moet worden (Maarten die ons uitlegt dat je zeker nog een kwartier hebt bij 9 graden..)  Dat hebben Harriet en Sandra van de week even uitgeprobeerd met heuse nieuwjaarsduik maar dat was toch echt geen 15 minuten.

Er zijn nieuwe leden verwelkomd (38!) die via Start to Row het roeien hebben ontdekt en enthousiast verder willen met het halen van alle brevetten. Bedankt voor jullie inzet daarvoor. En Arie bedankt voor het bijhouden van alle informatie hierover.

We zien tevens een groei bij de jeugd en we zijn zeker blij met de enthousiaste coaches die zorgen voor een professionele begeleiding. (ymke, Joost, Ida, Karlijn, Marrit)

We hebben de werkwijze met de roeimakelaars ingevoerd die je helpen je weg te vinden in de club.

Er is weer een prominenten evenement geweest met bedrijven en organisaties die een geweldige dag hadden op het water in roeiboot of sloep. Er zijn clinics geweest om nieuwe leden te verleiden of gewoon lol te hebben. We hebben onze samenwerking met de piloten van Fietsen Alle Jaren versterkt.

In 2024 zijn de roeitochten gehouden zoals gepland, alleen de tocht op de Saar en Parijs zijn dit keer niet doorgegaan. (9 januari wordt er weer opnieuw een jaarkalender gemaakt voor toertochten).

Er is een dank-je-wel activiteit geweest voor de vrijwilligers met een zeer toepasselijke film bij Lumière, een gezellige borrel, wandeling en samenzijn.

Er is een uitdaging geweest voor de haven, en dan bedoel ik niet eens een hoge of lage heg, maar het hoge of nee juist het lage water door de stuw van Borgharen waar een binnenvaartschipper tegenaan geparkeerd had. Het hield ons een week lang bezig, samen, in de afweging of boten verplaatst moesten worden of dat we andere schade konden voorzien in onze mooie haven waar we op zouden moeten voorsorteren. Ik heb nog nooit zo veel contact gehad met Rijkswaterstaat, misschien kunnen we dat nog eens gebruiken in de aanvraag voor een steigertje bij Eysden.

Wat je in die week zag was dat een laagtepunt in ons jaar een hoogtepunt werd in het gevoel van samenwerking en de schouders eronder. Dat gebeurde bijvoorbeeld ook toen het buitenvlot het begaf vlak voordat het Prominenten roeien zou plaatsvinden. Leden die bereid zijn door samen te werken iets moois te realiseren, daar geniet ik van.

En dan kom ik ook bij de titel van mijn speech: realiteits-check. Als je kijkt naar wat elke week geleverd wordt door dit bestuur en alle commissies: denk aan visie-discussies, Splash als super belangrijk communicatiemiddel, Algemene ledenvergaderingen waarin we elkaar spreken en op één lijn komen, dan realiseren wij veel voor een niet- professionele vrijwilligers organisatie.

Zoals jullie weten is het bestuur dit jaar verrijkt met een nieuwe penningmeester (Jan) en is Marianne haar facilitaire klus ook als bestuurder gaan oppakken. Komend jaar gaan wij zorgen dat er volgens onze visie prioriteiten gesteld blijven worden en wij moedigen leden aan in commissies om hieraan te blijven werken: hoe zit het met onze zonnepanelen en energiehuishouding, hoe zit het met veiligheid, hygiëne (poetsploeg), welke boten erin of eruit, checken of iedereen contributie betaalt, gaan we nieuwe kleding bestellen, wat staat er op de planning qua onderhoud van het pand/haven of loods?

We gaan zeker investeren in cursus voor instructeurs en coaches, we gaan prominenten roeien niet meer doen of in een nieuw jasje steken, we gaan ons geld goed besteden aan een nieuw vlot en de verbetering van de toplaag van de steigers...

Maar onthoud wel bij alles wat wij doen: we doen het samen, we zijn samen een vereniging van vrijwilligers dus dat is wat anders dan een bedrijf in de zakelijke dienstverlening… Wij leveren niks ‘in opdracht’, we worden niet betaald, we krijgen geen kerstpakket en geen bonus. We doen het omdat we samen een doel hebben met het ons willen verenigen: we kopen met onze contributie het plezier in en om het water door te roeien, of te varen of te zeilen, te zwemmen én daarbij het ontmoeten van gelijkgestemden, mensen die dat ook willen.  En het geld dat wij bij elkaar brengen gebruiken we om een en ander te faciliteren en te laten slagen dat wij plezier hebben.

Het bestuur dat wij kiezen mag overzicht houden over welk werk hiervoor verzet moet worden, wat het kost en welke prioriteiten dan dus volgen. Als bestuur betekent dit steeds balanceren tussen zuinig zijn en uitdelen. Uitdelen doen we graag: vriendelijkheid, ontwikkeling, bemiddeling, communicatie, handigheid, kennis en informatie. Zuinig zijn moeten jullie doen op alle hardwerkende vrijwilligers. Vooral door mee te denken, aardig te zijn en te voelen waar hulp nodig is: vraag ons niet ‘vanzelfsprekend’ alles te doen voor deze top-vereniging, helemaal niet nu we nog maar met vijf bestuurders zijn, maar realiseer je dat jij de vereniging bent.

Van mijn moeder mocht ik nooit leuren, langs deuren met kinderpostzegels was bij ons uit den boze. Dat had iets te maken met trots. Zo ga ik dus niet leuren met een functie in het bestuur, ik denk dat het plezier dat wij als bestuurders samen hebben voor zichzelf zou moeten spreken en hoe het je verrijkt als persoon om de vereniging verder te brengen, samen schouders eronder. 

Een saamhorig en sportief nieuw jaar gewenst!

Mirjam Sibbel, Voorzitter MWC