Op 6 en 7 mei vond op de Zuid-Willemsvaart de 8e Saurus International Regatta plaats. Met maar liefst 280 boten wemelde het in Maastricht van zo’n 2500 roeiers, die op de tweedaagse een tweekamp zouden afleggen van 1750m, direct gevolgd door een sprint van 250m. Als oud-lid van Saurus, dat dit jaar haar 8e lustrum viert, leek het me leuk om ook eens in de skiff mee te doen en om, als enige deelnemer, de eer van MWC hoog te houden. Nou ja, enige...
Onze oud-jeugdleden Sophie Mans en Claire Fleming, inmiddels roeiend voor Laga en Skøll, deden met hun roeimaatjes ook mee in onze dubbeltwee’s Lelieloper en Jan van Gent. Zondag won Claire in de Jan van Gent de combi met Skadi het Mixed-dubbeltwee veld. Proficiat! Daarnaast deed de Brandgans weer dienst als begeleidingsboot. Toen te elfder ure de Zwolse studenten van Boreas zich nog bij ons meldden of wij een 8+ te huur hadden, werd onze Stern ook richting Saurus getransporteerd. Zo lagen er feitelijk 5 MWC boten op het water, al hoop ik dat er volgend jaar meer animo onder MWC’ers is om deze leuke wedstrijd om de hoek te starten!
De sfeer zat er zaterdagmiddag, toen het Heren-skiffveld oproeide, al goed in. Bij ‘de tonnen’ voorbij Smeermaas lag de voorstart voor de 1750m. De skiffeurs doodden keuvelend de lange tijd wachten bij de start, in een bijna heet zonnetje. Met niet bijster veel boottraining dit voorjaar, in een veld van 10 skiffs was mijn doel ten minste 1 van de 9 studentenroeiers voor te blijven. Ik had me voorgenomen deze race van 8 minuten tempo 28 te varen, maar in de wedstrijd werd het toch tempo 30. Hoewel Saurus-skiffeur Jannes mij al vrij snel voorbij liep, zag ik in mijn ooghoek dat ik inliep op de skiffs van Proteus en Triton. Net op tijd bemerkte ik dat ik bijna de beschoeiing in voer, maar met twee extra haaltjes aan bakboord kon ik weer door. Voor de brug had ik de twee boten te pakken en was het doorstomen naar de finish!
De sprint van 250m was boord-aan-boord en van een andere orde. Meer dan 40 halen zijn het niet, maar die moeten wel zo effectief mogelijk, op een hoog tempo: tempo 35. Het bouwen na de voorstart leek lang te duren; snel nog eens omkijken of ik recht in de baan lig. “Door!” klink het, maar ai! Omkijken met tempo 40 is toch lastig, de boot valt over bakboord. Snel pak ik het tempo weer op, maar echt goed in mijn ritme kom ik niet. De boot valt nog eens. “Voeten, Joost!” schreeuwt Titus vanaf de kant, aanmoedigend met mede-bestuursleden Mirjam en Ymke. Die focus helpt en, hoewel Jannes al een eeuwigheid gefinisht lijkt, lukt het toch om precies onder de minuut te blijven. Weer op het vlot blijkt het genoeg voor een 5e en 6e plaats. Zonder die paar missers had er vast nog meer in gezeten, maar de klassering is beter dan verwacht.
Joost van den Akker