De Saurus International Regatta (SIR) is eigenlijk meer een wedstrijd voor studentenverenigingen, maar Saurus is onze collega roeivereniging in Maastricht, het is – dus – dichtbij, het is gewoon een wedstrijd en het is er gezellig. Ook hadden de Rudermädels (onze geuzennaam) daar nog een revanche op zichzelf te nemen vanwege een eerder resultaat, waar ik helaas nog steeds een actieve herinnering aan heb. Ook vonden we het heel leuk om, naast al dat scullen, weer eens een wedstrijd in de acht te doen. En dus hebben we een aantal weken getraind in het vlaggenschip van MWC, de Stern. Die trainingen gingen allengs beter en dus gingen we met positieve verwachtingen naar de wedstrijd.

Helaas bleken er zich geen andere damesploegen ingeschreven te hebben in het open acht veld. De drie andere ploegen bleken volledig, of voor het overgrote deel, uit heren te bestaan. Ik wist dus al tevoren dat het geen gelijke strijd zou worden. Maar de dames hebben zich daar totaal niet druk over gemaakt en hebben zich volledig op hun eigen roeien gefocust.

En dat ging goed. De SIR bestaat uit een 1750m race gevolgd door een 250m sprint. Die 1750m werd vanaf het begin voortvarend en in een hoog tempo gevaren, maar ondanks de warmte en het hoge tempo slaagden de dames erin goed bij elkaar te blijven, goed te blijven roeien en hard te pushen. Ook de erop volgende 250m sprint werd (boord aan boord tegen een Saurus acht) hard en strak in een tempo 38 (jawel) gevaren. Helaas net niet hard genoeg om de Saurus acht voor te blijven. Maar de dames waren helemaal leeg.

De ranking? In de einduitslag waren we 4e van de vier ploegen, maar op de 250m hadden we nog wel de Proteus Eretes ploeg achter ons gehouden. Alles bij elkaar hebben we alles eruit gehaald wat we konden. Goed geroeid, keihard gewerkt en – met name na afloop dan – hartstikke gezellig. Meer hadden we niet kunnen wensen. Zeker voor herhaling vatbaar dus, maar volgende keer wel weer graag tegen vergelijkbare ploegen.

Trouwens. Speciale aandacht nog voor de supportersbrigade Ik denk dat wij de grootste supportersgroep hadden van het hele veld. Familie, partners, MWC’ers en (extra leuk) twee oud-Rudermädels (Sophie en Lisa). Zeer fanatiek, zeer vocaal en bijna allemaal meefietsend. Dat maakte het wel extra leuk.

Best wel geslaagde dag. ?

Titus Sips