Verslag door Berthe en Cobie; en omdat een beeld soms nog meer zegt: klik hier voor de tocht in foto's ...

Ook deze tocht begint met de nodige voorbereiding van Josef, een informatieavond, het afriggeren van de boten en het laden van de botenwagen. Er hebben zich 25 roeiers ingeschreven voor de tocht, met Suzanne als gastroeier uit Vise en Ancel, Truus en Hans die de tocht maken al fietsend langs de oevers van de Main. Helaas moet Edmond zich afmelden omdat hij een vinger heeft gekneusd.

Dag 1: We vertrekken vrijdag 1 september om 7 uur van MWC  in 2 busjes en 4 auto’s richting Karlstadt am Main (396 km) waar we met een tussenstop rond de middag aan zullen komen. Ondanks de harde regen verloopt de heenreis voor iedereen voorspoedig en aangekomen in Karlstadt zoeken we ons hotel op waar we 4 nachten verblijven. We worden in de plaatselijke Ruderverein hartelijk ontvangen door Bernadette en Michel met hapjes en drankjes en een groot bord Welkom Maastricht. Per trein gaan we met Bernadette als gids naar Würzburg, een oude universiteitsstad, met een mooie stadspoort, Rathaus en vakwerkhuizen. In de regen lopen we door de stad en bezoeken met een gids de Residenz van vorsten en bisschoppen, gelegen in een fraai aangelegde tuin. Deze Residenz heeft een enorm trappenhuis en zalen waar de barokke elementen elkaar in zilver en goud overtroeven. De gids wijst ons op bijzondere details. In de fresco’s op het plafond zien we een engel met de vleugels aan de voorkant, klein foutje van de schilder. 

Rond half 3 is iedereen wel toe aan een lunch, goed verzorgd met vis, aardappelsalade en knödel.  Daarna lopen we verder door de stad, onze gids is onvermoeibaar. ‘s Avonds strijken we neer op de markt om met een biertje of wijntje en een borrelhapje de dag af te sluiten. Bernadette neemt ons mee naar de oude brug waar Bier- und Weinshoppen de gewoonte is in deze tijd van het jaar.  Een orkestje speelt een vertrouwd in de oren klinkend wijsje van Beppie Kraft. We bekijken alvast de sluis waar we de volgende dag doorheen zullen gaan.  We nemen de trein terug naar Karlstadt, iedereen is na de autorit en 12 km lopen toe aan een welverdiende nachtrust.

Dag 2: Zaterdag 27,4 km

We beginnen om half 8 met een uitgebreid ontbijt om daarna naar de roeiclub in Würzburg te rijden en de boten op te riggeren en te water te gaan. Zoals verwacht is het tijdschema een richtlijn waar we te pas en te onpas van afwijken. Het weer overtreft onze verwachtingen, het zal komende dagen droog blijven en zonnig. De in Karlstadt gekochte paraplu’s kunnen in de koffers blijven. Om half 12 is iedereen goed ingesmeerd op het water, de tocht naar Karlstadt kan beginnen.

De Main is een brede rivier met prachtig glad water, groene oevers met afwisselend wijngaarden, bos en stadjes, kloosters en kastelen, vaak ruïnes, die getuigen van oude tijden.  Na 1,3 km passeren we een sluis, waar we na enig wachten op een groot schip met enthousiaste kanovaarders de sluis ingaan. Een sluis van 300 meter, waar we gemakkelijk kunnen aanleggen aan een trap. Daarna roeien we 8,2 km  naar Veitshochheim, onze eerste lunchplek.  Na 3 km passeren we in Erlabrunn de 2^e sluis. Bij de Ruderverein in Zellingen, 5 km verder,  leggen we aan en kan gewisseld worden. Daarna is het nog een kleine 10 km naar Karlstadt.  Een succesvolle eerste roeidag. Ook de fietsers hadden een prachtig fietspad langs de Main en bezochten mooie dorpjes en stadjes. We sloten de dag af met heerlijke Italiaanse gerechten aan een mooi gedekte lange tafel.

Dag 3: Zondag 36,6 km

Vandaag roeien we de langste afstand en ontbijten we weer vroeg. De startplek is aan de overkant van de brug bij de Ruderverein Karlstadt waar de boten al klaarliggen. Vandaag roeit niet iedereen mee en gaat een boot op de trailer, het programma is flexibel. Sommigen gaan fietsen, zwemmen en relaxen. Het vertrek verloopt vandaag iets vlotter dan gisteren tot grote tevredenheid van Josef. Na ongeveer 7 km passeren we de 1^e sluis bij Harrbach. Nog eens 8 km verderop kunnen we aanleggen bij de kanoclub voor een sanitaire stop en om te wisselen van stuur. Dan na 10 km volgt een 2^e sluis bij Steinbach. Een kleine 3 km later mogen we dan in Gast Schönbrunnen echt genieten van lunch. Wie wil kan hier ruilen om te fietsen of als bijrijder in de bus. Nu is het nog 10 km naar Marktheidenfeld waar we de boten aan de kant kunnen trekken en veilig achterlaten bij de plaatselijke roeiclub in Erlach. Joseph gaat ons voor naar een Biergarten. Het aanbevolen feestbier wordt geserveerd in pullen van een liter. Een van de gasten vraagt waar we vandaag komen, hij kent Maastricht van André Rieu. Het is een heerlijke avond om buiten te eten en te drinken en de vele ervaringen van die dag uit te wisselen. De sfeer en samenwerking zijn prima. Voldaan en moe stappen we in de busjes en auto’s terug naar Karlstadt.

Dag 4: Maandag 31,8 km

We vertrekken van Erlach en hebben na 3,8 km de 1e sluis Rothenfels. Na 9,5 kan aangelegd worden bij de roeiclub Marktheidenfeld. Na 15,4 km passeren we de 2^e sluis Lengfurt. Bij deze sluis gaat er bijna iets mis. De drie voorste boten waren al binnengevaren en de deuren werden gesloten tot verontwaardiging van de achterblijvers die even een plaspauze hadden. Alles kwam goed, de sluismeester opende de deuren en we werden weer herenigd. De tocht gaat verder en bij 26,8 km is dan eindelijk de lunchplek. Inmiddels hebben meerdere roeiers last van pijnlijke billen. Vandaag worden we in Wertheim verrast met een heerlijke picknick op het gras onder de bomen. Er is wel wat improvisatie nodig om de boten aan te leggen en via de stenen aan de kant te komen. Joseph heeft aan alles gedacht: rijk belegde broodjes, radijsjes, appels, koffie en een zoet gebakje toe. In het dorp aan het eind van een steil weggetje omhoog bezoeken we met een gids de Jacobskirche. Een bijzonder Romaans kerkje, waar achtereenvolgens de katholieken, de Lutheranen en de evangelisten hun sporen hebben nagelaten. Een fries met een schildering van het laatste avondmaal, fresco’s uit 1200, een prachtig oud orgel en fraaie houten zitbanken op verschillende hoogten om de kerkgangers uit 3 dorpen een zitplaats te geven.

Weer afgedaald gaat de tocht nog 5 km verder richting Wertheim met direct een 3^e sluis Eichel en daarna de Ruderverein waar we de boten weer aan de kant trekken. Op het sfeervolle binnenplein van het Rathaus, onder een eeuwenoude lindeboom, wacht ons een bijzonder diner met uitzicht op een ruine op de berg. Chris neemt het woord en bedankt Joseph en Bernadette voor het organiseren van deze roeitocht in een prachtige omgeving met culinaire en culturele hoogtepunten. Voor we naar huis kunnen gaan, neemt Bernadette ons nog mee voor een wandeling door de oude binnenstad met bijzonder vakwerk.

Dag 5: Dinsdag 32,7 km

Onze laatste roeidag. Na het ontbijt nemen we alle bagage mee in bus of auto en rijden naar de roeivereniging in Wertheim. Na 11 km volgt de 1^e sluis Faulbach en na 24 km de sluis Freudenberg met direct daarna de pauze voor de lunch in een Biergarten. We leggen de boten aan op een mooie plek die later voor een enorm cruiseschip blijkt te zijn, het was dus zaak om vlug te vertrekken. De chauffeurs geven hun roeiplek op om busjes en auto's naar het eindpunt te rijden en en wat rust te nemen voor de terugreis. We misten ze wel want de Gaper had een lege roeiplek. Daarna roeien we onze laatste etappe naar Miltenberg waar we volgens tijdschema en voldaan aankomen. Iedereen heeft nog genoeg energie om de boten uit het water te halen en af te riggeren tot verrassing van de chauffeurs die ongeveer tezelfdertijd aankomen met de trailer. Na de gedane arbeid: alles ingeladen en boten op de trailer gebonden, hebben we nu het allerlaatste diner in Miltenberg. Heerlijk buiten op een sfeervol terras genieten we van het diner, praten honderduit. Tijdens de roeitocht zijn nieuwe banden gesmeed. Met moeite nemen we rond 20.00 afscheid om de rit van 4 u naar huis te aanvaarden.

Om 8.00 de volgende ochtend komen we bij MWC bij elkaar om de boten schoon te maken en op te riggeren. Met een kop koffie en Limburgse vlaai sluiten we af.  Het was weer een voortreffelijke tocht met een goede samenwerking. De logistiek was een hele uitdaging, de chauffeurs zijn onze helden. De enthousiastelingen voor een volgende tocht wil ik de ontnuchterende opmerking van Peter Wilms Van Kersbergen niet onthouden ‘geen blaren, geen spierpijn, maar een gewone stoel zit toch lekkerder’.

Berthe en Cobie