Friesland en Limburg, twee zielen een gedachte. Allebei een eigen taal, allebei een beetje eigenzinnig, allebei een eigen stijl en allebei een beetje wars van de ‘Hollandse” bravoure. De Kast of Rowwen Heze; een glas Brand of Us Heit en dan gewoon een feestje bouwen. Kortom, ‘t Liwwadster Rondje is vaste prik op de agenda van onze sloeproeiers. 

Voor de start lagen zo’n honderd sloepen klaar in de Wide Greons en werd een minuut stilte gehouden met maritieme groet voor de slachtoffers van het bootongeluk bij Terschelling…in de druilerige regen….hoe symbolisch. Daarna startschot voor een mooie race om en door de grachten van Leeuwarden. De regen droogde op, de wind viel mee en zelfs het zonnetje kwam door. Onze tactiek was om zoveel mogelijk andere sloepen te passeren op de Alddeel en Bonkevaart, voordat we op de smalle kronkelende grachten terecht zouden komen. Zo gezegd zo gedaan. “In uit, in uit, in uit”, dirigeerde stuur Chretien, het tempo was goed. Tegen het einde van de Bonkevaart, hadden we nog een sloep voor ons: de Bergenvaarder. “Stuur ik ga passeren aan bakboord”, riep  Chretien. Geen reactie; dan nog maar een keer roepen; weer geen reactie. “Kom op mannen versnellen, we gaan er langs”. Maar even later werd de vaart smaller, er naderde een brug en een s-bocht. Bonk, bonk, knal, krak, riemen tegen elkaar en uiteindelijk riemen laten lopen en de boorden tegen elkaar. De Friezen zeggen: As ‘t net kin sa ‘t moat, dan moat ‘t mar sa ‘t kin! En Chretien zei: geit neet, besteit neet!. We waren als eerste onder de brug door en zetten koers naar het centrum.

“In uit, in uit, in uit, in uit ….”. Na 2u, 5min en 47s hadden we de 19,4km volbracht. Slechts 16sec langzamer dan de winnaar van de Heren klasse 2: Cornelis Douwes uit Terschelling, maar vanwege de handicap-punten eindigden wij op plek 14. Wij zijn dik tevreden. Het was een geweldige race, super georganiseerd, gezellig team, goede sfeer, volgend jaar weer.

Het MWC-sloeproeiteam: Alfred, Boy, Chretien, Gregor, Jan, Jean, Karel, Raph, Roy.