Deze titel kennen jullie natuurlijk als het lied van Van Kooten & De Bie op hun langspeelplaat ‘Mooie Meneren’ (1982). Schitterend nummer, maar dat bedoelde ik niet. Ook was het niet zo dat we de dollen op onze sloep waren vergeten. Nee, we bedoelen hier dollen in de betekenis van: dol·len (dolde, heeft gedold): 1 gekheid maken; 2 voor de gek houden; 3 gek, dol maken.

Deze wedstrijd was serieus te nemen en dat hebben we gedaan! Zaterdag 21 juni, vertrek om 6.30u (ja, in de ochtend !), want kranen om 10uur en pallaver om 10.15u. Hoppa, geen gezeur maar doorpakken. Onze starttijd was 11.03u, lekker vroeg, zoveel mogelijk voor de middaghitte.

Origineel bestond de route uit 1x de Zwolse gracht rond, dan het Zwarte water op en keren achter de Mastenbroekerbrug, weer terug naar het centrum en dan 2x de Zwolse gracht rond. Maar vanwege de hitte werd aan het eind ipv 2x nu 1x de gracht rond. Totaal 12,5km. Christien loodste ons feilloos door de gracht, korte lijnen, scherp langs de woonarken.

Op het Zwarte water was het zwaar. Wind en golven speelde ons parten, het zoute zweet prikte in onze ogen, onvoorstelbare dorst. Maar we moesten door, geen gedol. Terug de warme stad in, nog 1 ronde. Christien was onverbiddelijk. Niet verslappen, in de laatste bochten nog twee sloepen inhalen en in volle sprint over de finish. Eindtijd 1:25:10 (sneller dan de winnaar van de Heren 1e klasse ). In de vrije klasse Heren werden we vierde, net geen podiumplek, maar toch voldaan. Tijd voor verkoeling, een duik in de gracht, water, water, water …en…bier.

Mooie race. Bedankt sloepers: Flora, Geert, Jan, Karel, Melanie, Raf, Tony en bedankt Stuur Christien.

Tot de volgende!
Boy